«Επάγγελμα… Παραμυθού» Η Σάσα Βούλγαρη αφηγείται για μια φορά… τη δική της ιστορία.
Συνέντευξη στην Ελένη Φωτίου, 27.06.2018, (απόσπασμα)
Ο ρόλος του αφηγητή δεν είναι τότε πολύ σημαντικός;
Το κλειδί βέβαια σε όλα αυτά είναι, πράγματι, ο αφηγητής, καθώς η πολύπλευρη διάστασή των ιστοριών αυτών ξεδιπλώνεται μόνον με ζωντανή επικοινωνία και διαχείριση, ανάλογα και με το εκάστοτε ακροατήριο. Αυτό είναι το στοίχημα που χάσαμε σχεδόν στην εποχή μας, καθώς οι περισσότεροι μας-αφηγητές λειτουργούν με αποστήθιση και ανα-παράσταση «σκοτώνοντας» εν τέλει τη βαθιά λειτουργία μας αφήγησης που ήταν πάντα διαδραστική.
Εσύ που γνωρίζεις τόσα παραμύθια από όλη την Ελλάδα, τι έχεις συμπεράνει για την ανθρωπογεωγραφία μας χώρας μας;
Υπάρχουν πολλές διαφορές που αφορούν στη γλώσσα ανάλογα με τις διαφορετικές διαλέκτους και τις ντοπιολαλιές, στο ύφος, στη ήθη και τις συνήθειες μιας περιοχής, στον διαφορετικό τρόπο ζωής, στο φυσικό τοπίο. Κι έτσι έχουμε το θαύμα των παραλλαγών! Δηλαδή το ίδιο παραμύθι που υπάρχει σε όλον τον κόσμο, βλέπεις πόσο όμορφα παραλλάσει ακόμα και σε διπλανά χωριά! Πιο εύκολα καταλαβαίνει τι εννοώ ένας μουσικός που μελετά την παραδοσιακή μουσική και το τραγούδι. Άλλωστε εγώ θεωρώ τα λαϊκά παραμύθια «τραγούδια!» Το καθένα έχει το δικό του χρώμα, τη δική του μουσικότητα, το δικό του μυστικό ρυθμό!
Πολλές φορές – και το ανακοινώνω κιόλας στο κοινό μου – μπορεί να πω το ίδιο παραμύθι με τρόπο «θεσσαλικό», «ηπειρώτικο» ή άλλο που έχω μελετήσει, ακριβώς όπως θα έκανε ένας μουσικός με ένα τραγούδι ή σκοπό από διαφορετικές μεριές της Ελλάδας. Αυτό βέβαια που περιγράφω χρειάζεται μεγάλη εμπειρία στην αφήγηση, καθώς και μεγάλη έρευνα του υλικού. […]
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
https://www.protothema.gr/city-stories/article/800372/epaggelma-paramuthou/